Diciembre 31, 2004

feliz año nuevo

Espero que este año podamos disfrutar de todo lo que no disfrutamos el enterios; que no sea nuevo año ,viejos propósitos.

Feliz 2005, por el culo te la hinco.
un beso, feliz noche

Escrito por lluna a las 11:57 AM | Comentarios (3)

Diciembre 29, 2004

anduriña

En Galicia un día eu escoitei
unha vella historia, nun café.
Era dunha nena que da aldea, se escapou.
...Anduriña nova que vóou...

Choran ó pensar, ¿onde andará?
Mais ninguén a quere ir buscar.
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou
torna pronto ó porto, ¡por favor!...

Un velliño fala xunto ó lar,
di-me moi baixiño e sin maldade.
Anduriña e nova... Voltará, ¡xa-lo verán!
Probe paxariño, sen plumar...

Nun día calqueira, pousará.
Seu misterio, xa non o será.
O nome Anduriña, xa xamais, se llo dirán.
Pero mentres tanto, ¿onde vái?

Anduriña ¿onde vái?... Anduriña ¿onde vái?...
Anduriña... ¿Onde vái?...

Escrito por lluna a las 09:14 PM | Comentarios (0)

anduriña

En Galicia un día eu escoitei
unha vella historia, nun café.
Era dunha nena que da aldea, se escapou.
...Anduriña nova que vóou...

Choran ó pensar, ¿onde andará?
Mais ninguén a quere ir buscar.
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou
torna pronto ó porto, ¡por favor!...

Un velliño fala xunto ó lar,
di-me moi baixiño e sin maldade.
Anduriña e nova... Voltará, ¡xa-lo verán!
Probe paxariño, sen plumar...

Nun día calqueira, pousará.
Seu misterio, xa non o será.
O nome Anduriña, xa xamais, se llo dirán.
Pero mentres tanto, ¿onde vái?

Anduriña ¿onde vái?... Anduriña ¿onde vái?...
Anduriña... ¿Onde vái?...

Escrito por lluna a las 09:14 PM | Comentarios (0)

anduriña

En Galicia un día eu escoitei
unha vella historia, nun café.
Era dunha nena que da aldea, se escapou.
...Anduriña nova que vóou...

Choran ó pensar, ¿onde andará?
Mais ninguén a quere ir buscar.
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou
torna pronto ó porto, ¡por favor!...

Un velliño fala xunto ó lar,
di-me moi baixiño e sin maldade.
Anduriña e nova... Voltará, ¡xa-lo verán!
Probe paxariño, sen plumar...

Nun día calqueira, pousará.
Seu misterio, xa non o será.
O nome Anduriña, xa xamais, se llo dirán.
Pero mentres tanto, ¿onde vái?

Anduriña ¿onde vái?... Anduriña ¿onde vái?...
Anduriña... ¿Onde vái?...

Escrito por lluna a las 09:14 PM | Comentarios (0)

anduriña

En Galicia un día eu escoitei
unha vella historia, nun café.
Era dunha nena que da aldea, se escapou.
...Anduriña nova que vóou...

Choran ó pensar, ¿onde andará?
Mais ninguén a quere ir buscar.
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou
torna pronto ó porto, ¡por favor!...

Un velliño fala xunto ó lar,
di-me moi baixiño e sin maldade.
Anduriña e nova... Voltará, ¡xa-lo verán!
Probe paxariño, sen plumar...

Nun día calqueira, pousará.
Seu misterio, xa non o será.
O nome Anduriña, xa xamais, se llo dirán.
Pero mentres tanto, ¿onde vái?

Anduriña ¿onde vái?... Anduriña ¿onde vái?...
Anduriña... ¿Onde vái?...

Escrito por lluna a las 09:14 PM | Comentarios (0)

anduriña

En Galicia un día eu escoitei
unha vella historia, nun café.
Era dunha nena que da aldea, se escapou.
...Anduriña nova que vóou...

Choran ó pensar, ¿onde andará?
Mais ninguén a quere ir buscar.
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou
torna pronto ó porto, ¡por favor!...

Un velliño fala xunto ó lar,
di-me moi baixiño e sin maldade.
Anduriña e nova... Voltará, ¡xa-lo verán!
Probe paxariño, sen plumar...

Nun día calqueira, pousará.
Seu misterio, xa non o será.
O nome Anduriña, xa xamais, se llo dirán.
Pero mentres tanto, ¿onde vái?

Anduriña ¿onde vái?... Anduriña ¿onde vái?...
Anduriña... ¿Onde vái?...

Escrito por lluna a las 09:13 PM | Comentarios (0)

Diciembre 23, 2004

no me arrepiento

No me arrepiento
si te digo que te quiero
y la canción me queda
fácil traducida al re mayor

no me arrepiento
porque sé que no aparento
y las palabras con el viento
llegan donde yo no voy

no me arrepiento
si después que vuelvo a casa
la memoria me repasa
el sabor de tu aguijón
abeja reina me olvidé de las noticias
de las guerra y la codicia
por jugar en tu colchón

ya ves
no puedo más
ya ves
ni un paso atrás
ya ves
sigo trepado a tu amor
y no me arrepiento

no me arrepiento

Feliz Navidad

Escrito por lluna a las 08:01 PM | Comentarios (0)

Diciembre 21, 2004

algo contigo


¿Hace falta que te diga
que me muero por tener algo contigo?
¿es que no te has dado cuenta
de lo mucho que me cuesta ser tu amigo?
ya no puedo acercarme a tu boca
sin deseártela de una manera loca
necesito controlar tu vida
saber quien te besa y quien te abriga
hace falta que te diga
que me muero por tener algo contigo
es que no te has dado cuenta
de lo mucho que me cuesta ser tu amigo
ya me quedan muy pocos caminos
aunque pueda parecerte un desatino
no quisiera yo morirme sin tener
algo contigo
ya no puedo continuar espiando
día y noche tu llegar adivinando
ya no se con que inocente excusa
pasar por tu casa...
ya me quedan muy pocos caminos
aunque pueda parecerte un desatino
no quisiera yo morirme sin tener
algo contigo,
sin tener, algo contigo,
sin tener, algo... contigo.

Escrito por lluna a las 12:00 PM | Comentarios (1)

cree en... magia

No hace mucho tiempo, cuando yo era alguien, cuando la nieve caía por mi ventana, cuando el sol alumbraba con sus rayos mi camino, yo era alguien; alguien que soñaba ser eterna, alguien que compartía un sentimiento, alguien que deseaba volar y ser libre y, sobre todo alguien incrédula que cambió de repente (por no decir que poco a poco) porque apareció el recuerdo y el corazón latió, apareció la magia y mi deseo se cumplió, apareció la verdad y volví a creer en él. Todavía oigo su voz susurrándome al oído la traducción de alguna canción, le oigo diciendome algo tan sencillo como que me echará de menos le escucho preguntarme si soy feliz,... sé que recordaré su sonrisa, sé que recordaré sus ojos, creo saber que nunca le olvidaré.

La sencillez de la magia acaba donde nos hacemos mayores, porque un niño siente y descubre la vida a cada paso, por ello debemos buscar a “nuestros niños” y con ellos encontrar nuestra inocencia para disfrutar de la magia del tiempo y de la vida.

Me siento ta inocente como una niña, tal vez la razón es que no quiero perder no avergonzarme ni dejar de ser feliz como una pequeña mocosa.

Feliz Navidad

Escrito por lluna a las 11:35 AM | Comentarios (0)

Diciembre 20, 2004

No toda la distancia es ausencia, ni todo el olvido es silencio.
Feliz Navidad

Escrito por lluna a las 10:23 PM | Comentarios (1)

Pesadilla antes de Navidad

Pesadilla_antes_de_Navidad.jpg

Presiento que algo va a ocurrir
Una tragedia para mi.
Y aunque yo quiero estar con el
Tengo una extraña sensacion
Ya se avecina lo peor
No se da cuenta
Que estoy sufriendo
Quizas sera,que siento amor por el
No se si puede ser.
Que va a pasar que va a ser de el
Donde nos lleva el carrusel
Y aunque yo intento sonreir
Y como todos ser feliz
Yo no lo dejo de intentar,
Quiza algun dia, estemos juntos
No puede ser, jamas ocurrira
Pues no soy para el...


Feliz Navidad

Escrito por lluna a las 05:42 PM | Comentarios (0)

Diciembre 13, 2004

mi habita y sus complementos

habita II.jpg

Escrito por lluna a las 06:51 PM | Comentarios (0)

mis pies

Mis dos pies, algo de lo que nunca te das cuenta pero es realmente quién te lleva.
(Además tienen vida je je je)


mis pies I.BMP

Escrito por lluna a las 06:43 PM | Comentarios (2)

Diciembre 03, 2004

luz y esperanza

fotos_de_paisajes_amanecer_20.JPG

Ahora mis situación ha cambiado, ya estoy mejor. Los últimos post reflejaban la agonía y el sufrimientos que mi estado de ánimo formaba en un círculo vicioso de dolor; sin embargo, ya ha pasado. Apenas me siento ya tan vacía, tan sóla, pero es que todo es tan difícil...La esperanza no la pierdo, aunque ya se haya hablado, aunque todo vaya contracorriente, tengo un pequeño resquicio que me dice que puede volver. ¿Por qué no? Si los sueños se cumplen y las esperanzas son las ilusiones de un niño: yo soy una niña hecha de deseos.
No obstante no me encuentro al cien por cien de mis capacidades. El dolor persiste, pero ese mismo dolor nos hará más fuertes, más sabios y más entendedores de lo que somos nosotros mismos. Aprendiendo que la felicidad se puede ir venir y que no es eterna, capturarla en un tarro de cristal no es lo conveniente porque se escapa, intentar comprenderla hará que su magia se pierda y en la distancia vuelve a calmarse, vuelve al cauce de donde se desembocó el río, y se siente que la felicidad ya no es tan notable, y con todo ello se consigue que la pasión deje de latir unos instantes y...muera.

Escrito por lluna a las 02:29 PM | Comentarios (1)

Diciembre 01, 2004

Está amaneciendo; otra noche durmiendo sola, bueno durmiedo es un decir porque apenas he pegado ojo en toda la noche, hay algo que me preocupa, algo me inquieta, me siento perdida. "Encuentra el valor de ser libre para poder ser feliz" eso tendría que hacer; sin embargo quedarme despierta me ha recordado que puedo volver a ser quien era, es decir, puedo volver aprovechar la noche (cosa que el año pasado hacía en la residencia donde estaba) porque puedo hablar y hablar, planificar, "pensar en mi misma y en mis cirsunstacias", soñar, volver a ser yo, porque si realmente supiera ahora cómo estoy siendo y lo en lo que me estoy convirtiendo...(buf); parece que siempre estoy enfadada, discutiendo, que sólo busco atención cuando nunca he necesitado que nadie me la prestara,... estoy muy rara. Me cuesta tener una conversación.
La distancia aunque parezca que no aumenta, se hace más y más larga poco a poco, como tiene que ser (supongo) ¿y es que no puede seguir todo como antes? ( él odia esta expresión: y es que, y es que...je je je ).
Se acerca el puente y a sé cómo va a ser esa semana, demasiado ocupado para hacer algo conmigo; apenas recuerdo la última película que vimos juntos, cuando antes siempre estábamos viendo alguna. El tiempo se ha detenido, tan sólo para decirme que deje de ser y que me convierta, crece, eso es lo que tenía que hacer, convertirme en una persona adulta dejar de ser una niña, puede que una niña tonta sea ahora pero ¿quién no se ha convertido en niña cuando se ha enamorado?

Escrito por lluna a las 09:23 AM | Comentarios (0)